PODZIAŁ ROŚLIN WEDŁUG
ŁATWOŚCI PRZYCINANIA
Przycinanie roślin to kluczowy element pielęgnacji ogrodu, który pozwala utrzymać zdrowie, kształt i estetykę roślin. Niektóre gatunki są łatwe do przycinania, inne wymagają więcej uwagi i doświadczenia. Poniżej przedstawiam podział na rośliny łatwe, średnio łatwe i trudne w kontekście przycinania.
I. ROŚLINY ŁATWE DO PRZYCINANIA
II. ROŚLINY ŚREDNIO-ŁATWE DO PRZYCINANIA
III. ROŚLINY TRUDNE DO PRZYCINANIA
IV. BONUS - KIEDY PRZYCINAĆ HORTENSJE
1. Dwa słowa o glebie - dlaczego sadzimy hortensje w glebie torfowej
2. Podział na kategorie odnośnie czasu przycinania hortensji
I. ROŚLINY ŁATWE DO PRZYCINANIA
-
Rośliny łatwe do przycinania zazwyczaj dobrze reagują na przycinanie bez powodowania nadmiernego stresu czy uszkodzeń. Ich gałęzie są elastyczne i mogą być bezpiecznie kształtowane, nie narażając rośliny na niepożądane efekty uboczne.
- Te rośliny posiadają prostą strukturę wzrostu, co ułatwia ogrodnikom kształtowanie ich według swoich preferencji. Można nimi dowolnie manipulować, aby uzyskać pożądany kształt, zarówno naturalistyczny, jak i regularny.
- W przeciwieństwie do niektórych innych roślin, które mogą szybko rosnąć i wymagać częstszego przycinania, rośliny łatwe do przycinania zazwyczaj rosną umiarkowanie, co pozwala na łatwiejsze utrzymanie ich w odpowiedniej formie.
- Ogrodnikom często wystarczy podstawowa wiedza na temat technik przycinania, aby skutecznie pielęgnować te rośliny. Nie wymagają one skomplikowanych zabiegów czy specjalistycznego sprzętu.
-
Rośliny łatwe do przycinania są zwykle wytrzymałe i mogą wybaczyć pewne niedokładności w technikach przycinania, co sprawia, że są one doskonałym wyborem dla początkujących ogrodników.
Te rośliny charakteryzują się elastycznymi gałęziami i umiarkowanym tempem wzrostu, co sprawia, że są łatwe do pielęgnacji poprzez przycinanie. Dzięki nim ogrodnicy mogą cieszyć się pięknem i zdrowiem swoich roślin, bez konieczności znacznego wysiłku czy specjalistycznej wiedzy.
Rośliny łatwe do przycinania
Krzewy i drzewa łatwe do przycinania
- Berberys (Berberis vulgaris).
Bukszpan (Buxus sempervirens).
Forsycja (Forsythia x intermedia).
Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata).
Jaśminowiec (Philadelphus coronarius).
Ligustr (Ligustrum vulgare).
Pęcherznica (Physocarpus opulifolius).
Tawuła (Spiraea japonica).
Żywotnik zachodni (Tuja occidentalis).
Żywotnik olbrzymi (Thuja plicata).
Byliny łatwe do przycinania
- Aster (Aster novae-angliae)
Echinacea (Echinacea purpurea)
Floks (Phlox paniculata)
Jeżówka (Echinacea purpurea)
Liliowiec (Hemerocallis hybrida)
Łobodowiec (Phlox subulata)
Miskant (Miscanthus sinensis)
Ostnica (Stipa gigantea)
Rudbekia (Rudbeckia hirta)
Szałwia omszona (Salvia officinalis)
Pnącza łatwe do przycinania
- Bluszcz pospolity (Hedera helix)
Clematis (Clematis spp.)
Winoblusz (Parthenocissus quinquefolia)
II. ROŚLINY ŚREDNIO-ŁATWE DO PRZYCINANIA
-
Zróżnicowane cechy wzrostu: Rośliny te mogą mieć bardziej złożoną strukturę wzrostu niż rośliny łatwe do przycinania, co może wymagać bardziej precyzyjnego podejścia do kształtowania.
- Większa różnorodność odmian: W przypadku niektórych gatunków, takich jak jałowce czy ligustry, istnieje wiele różnych odmian o różnych cechach wzrostu i wymaganiach dotyczących przycinania.
- Potrzeba zachowania naturalnego wyglądu: Niektóre rośliny średnio łatwe do przycinania, jak modrzew czy magnolie, mogą wymagać zachowania naturalnego kształtu lub charakterystycznych cech, co może stanowić wyzwanie podczas przycinania.
- Delikatność gałęzi: Niektóre z tych roślin mogą mieć delikatniejsze gałęzie, które mogą łatwo ulegać uszkodzeniom podczas przycinania, dlatego wymagają one bardziej delikatnego podejścia.
-
Ograniczona tolerancja na błędy: Choć nie są tak wymagające jak niektóre rośliny trudne do przycinania, rośliny średnio łatwe do przycinania mogą być bardziej wrażliwe na błędy w technikach przycinania niż rośliny łatwe do przycinania.
Rośliny średnio łatwe do przycinania
Krzewy i drzewa
- Azalia (Azalea spp.).
Budleja (Buddleja davidii).
Dereń (Cornus alba)
Hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla).
Kalina (Viburnum opulus).
Krzewuszka (Weigela florida).
Laurowiśnia (Prunus laurocerasus).
Piwonia drzewiasta (Paeonia suffruticosa).
Róża (Rosa spp.).
Byliny
- Delphinium (Delphinium elatum).
Funkia (Hosta spp.).
Irys (Iris spp.).
Lilie (Lilium spp.).
Piwonia (Paeonia lactiflora).
Powojnik (Clematis spp.).
Słonecznik (Helianthus annuus).
Stokrotka (Bellis perennis).
Trzmielina (Clematis viticella).
Pnącza
- Chmiel (Humulus lupulus).
Powojnik (Clematis spp.).
Wisteria (Wisteria sinensis).
III. ROŚLINY TRUDNE DO PRZYCINANIA
Oto dlaczego te rośliny są uważane za trudne do przycinania
- Gęsty wzrost: Rośliny takie jak buk czy jaśminowiec mogą rosnąć gęsto i intensywnie, co sprawia, że przycinanie ich może być trudne ze względu na konieczność zachowania równowagi między kontrolą wzrostu a zachowaniem naturalnego kształtu.
- Skomplikowana struktura gałęzi: Niektóre rośliny, jak magnolie czy wisterie, mogą mieć skomplikowaną strukturę gałęzi, co sprawia, że precyzyjne przycinanie ich może być wyzwaniem, aby uzyskać pożądany efekt.
- Wrażliwość na przycinanie: Niektóre rośliny, na przykład jabłonie ozdobne czy jałowce, mogą być wrażliwe na przycinanie i wymagać delikatnego podejścia, aby uniknąć zranienia i uszkodzenia.
- Szybki wzrost: Rośliny takie jak wierzby czy jarzębiny mogą rosnąć szybko i agresywnie, co sprawia, że konieczne jest regularne przycinanie ich w celu kontrolowania wzrostu i utrzymania pożądanego kształtu.
- Ograniczona tolerancja na błędy: Rośliny trudne do przycinania mogą być mniej wybaczające w przypadku błędów w technikach przycinania, co może prowadzić do niepożądanych efektów ubocznych, takich jak zranienia czy zniekształcenia.
Drzewa i krzewy
- Cis (Taxus baccata).
Cyprysik (Chamaecyparis lawsoniana).
Jałowiec (Juniperus communis).
Modrzew (Larix decidua).
Sosna (Pinus sylvestris).
Świerk (Picea abies).
Byliny
- Aconitum (Aconitum napellus).
Konwalia majowa (Convallaria majalis).
Lilie tygrysie (Lilium tigrinum).
Naparstnica (Digitalis purpurea).
Narkotyki (Narcissus spp.).
Tojad (Aconitum napellus).
Wilczomlecz (Euphorbia lathyris).
Zawilec (Anemone nemorosa).
Pnącza
- Glicynia (Wisteria sinensis)
IV. BONUS - kiedy przycinać hortensje - aby dobrze kwitły
Hortensje, znane również jako Hydrangea, stanowią urozmaiconą grupę roślin, obejmującą krzewy, małe drzewka i pnącza, w zależności od odmiany i sposobu pielęgnacji. Ich najbardziej charakterystyczną cechą są imponujące kwiatostany: okrągłe, stożkowate lub płaskie, które są niekiedy również aromatyczne. Co ciekawe, kolor kwiatów hortensji może ulegać zmianie w trakcie kwitnienia, przechodząc od białego do odcieni różu, zieleni, czerwieni, a nawet niebieskiego. W przypadku niektórych odmian istnieje nawet możliwość manipulacji kolorem kwiatów, na przykład poprzez odpowiednią zmianę ph podłoża. Więcej o tym opisałem w artykule Rośliny dla gleby kwaśnej
Kwitnienie hortensji jest długotrwałe, trwające nawet do trzech miesięcy, a zaschnięte kwiatostany mogą stanowić atrakcyjną ozdobę na krzewach również zimą. Różnorodność w wyglądzie hortensji jest imponująca - od niskich po wysokie, od krzaczastych po drzewiaste, od pnączy po formowane na pniu. Warto zaznaczyć, że większość hortensji najlepiej rośnie w cieniu lub pólcieniu, ja zalecam jednak sadzić wszystkie gatunki hortensji w miejscach półcienistych. Gatunkiem chortensji polecanej do miejsca słonecznego jest hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata). Jak prawidłowo interpretować co to jest stanowisko półcieniste, cieńiste lub słoneczne, jak łatwo jest popełnić tutaj błąd który nastepnie będzie prowadzić rośliny do uchnięcia opisałem w artykule: Podział roślin według zapotrzebowania na światło?
Obecnie znanych jest ok. 80 gatunków hortensji, niektóre z nich (bukietowe, krzewiaste i ogrodowe) mają setki odmian. Niektóre odmiany hortensji mogą kwitnąć na pędach tegorocznych i zeszłorocznych. W takim przypadku należy je przycinać w różny sposób. Istnieje kilka różnych technik przycinania hortensji. Wybór odpowiedniej techniki zależy od gatunku i odmiany hortensji.
O to lista hortensji które sa dostępne w handlu
- Hydrangea macrophylla, paniculata, arborescens, quercifolia, serrata, anomala, aspera, heteromalla, involucrata, scandens, petiolaris, integrifolia, longifolia, plicata, stenophylla, villosa, macrocarpa, radiata, villosissima, dichroa, cinerea, tomentosa, coacta, dollicaulis, formosa, gracilis, hirta, leiocarpa, mexicana, serratifolia, stanleyi, stellata, stylosa, lasiophylla, chungii, dielsii, rhynchocalyx, angustipetala, jelskii, kawakamii, charitopes, luteovenosa, mariesii, quelpartensis, robusta, sinensis, capitata, glomerata, hyugae, kiusiana, schizophragma, sargentiana, selodii, macrophylla subsp. serrata, sichotensis, thunbergii, strigosa, matsumurae, australis, bretschneideri, caudatifolia, corymbifera, hirsuta, macrophylla var. normalis, rupicola, kwangsiensis, phyllodonta, anomala subsp. petiolaris, angustipetala subsp. radiata, involucrata var. acuminata, cinerea var. grisea,
arborescens subsp. sterilis heteromalla var. angustifolia.
-
DWA SŁOWA O GLEBIE - dlaczego sadzimy hortensje w glebie torfowej
Jak sama nazwa wskazuje Hydrangea to po łacinie HYDRO czyli WODA. Już pierwszy człon nazwy podpowiadam nam co lubią te rośliny. A zatem hortensje sadzimy w środowisku wilgotnym gdzie woda będzie łatwa do pobrania. Aby im zapewnić optymalne warunki rozwoju sadzimy hortensje mieszając ziemię z torfem kwaśnym (torfem wysokim). Torf oprócz zatrzymywania wody w podłożu pomaga w utrzymaniu kwaśnego pH gleby, które jest korzystne dla ich wzrostu i kwitnienia. Kwaśne pH pomaga im w przyswajaniu składników odżywczych, co przekłada się na zdrowszy wzrost i obfite kwitnienie. Optymalne pH gleby dla hortensji to zazwyczaj około 5,5 do 6,5. Zaznaczyć należy jednak, że niektóre gatunki hortensji, jak na przykład Hydrangea macrophylla, może dobrze rosnąć także w glebie o odczynie zasadowym, ale kwitnienie w tedy może być mniej intensywne.
Ciekawostka. Jeśli torf wysoki (torf kwaśny) nie będzie dostępny, możemy użyć torfu niskiego (pH 6-7), pod warunkiem, że po posadzeniu rośliny zostaną ściółkowane korą. To spowoduje zakwaszenie podłoża, zapewniając hortensjom optymalne warunki do wzrostu.
Podsumowując. W naturze hortensje często rosną w kwaśnych, torfowych glebach, więc stosowanie torfu w glebie pozwala na stworzenie środowiska zbliżonego do naturalnego. Hortensje preferują dobrze przepuszczalne, wilgotne, ale niezalewane gleby.
Istnieje wiele gatunków hortensji, najpopularniejsze to
- Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata)
Hortensja ogrodowa (Hydrangea macrophylla)
Hortensja piłkowana (Hydrangea serrata)
Hortensja krzewiasta (Hydrangea arborescens L.)
Hortensja dębolistna (Hydrangea quercifolia)
Hortensja pnąca (Hydrangea anomala subsp. petiolaris)
Hortensja kosmata (Hydrangea hirta)
Hortensja omszona (Hydrangea aspera)
Hortensja drzewiasta (Hydrangea arborescens)
Hortensja błyszcząca (Hydrangea radiata)
Hortensja Sargentiana (Hydrangea Sargentiana)
Hortensja Bretschneidera (Hydrangea Bretschneideri)
Hortensja ciernista (Hydrangea acuminata)
Hortensja wielkolistna (Hydrangea macrophylla var. macrophylla)
Hortensja ogrodowa var. otaksa (Hydrangea macrophylla var. otaksa)
Hortensja ogrodowa var. tardiva (Hydrangea macrophylla var. tardiva)
-
PODZIAŁ NA KATEGORIE ODNOŚNIE CZASU PRZYCINANIA HORTENSJI
Wczesną wiosną, przed ruszeniem wegetacji, usuwamy tylko pędy przemarznięte, suche i słabe, pozostałe pędy przeważnie grubsze od ołówka skracamy o 1/3-1/2 długości. Dobrym wskaźnikiem czasu do przycinania hortensji (róż, bylin) w przyrodzie są kwitnące forzycje, kwitną one na piękny żółty kolor.
Przycinać wiosną należy hortensje
- Hydrangea paniculata
Hydrangea macrocarpa
Hydrangea coacta
Hydrangea macrophylla subsp. serrata
Hydrangea corymbifera
Hydrangea involucrata
Hydrangea caudatifolia
Hydrangea cinerea
Hydrangea involucrata var. acuminata
Hydrangea macrophylla var. normalis
Latem lub jesienią po przekwitnięciu usuwamy tylko przekwitnięte kwiatostany, nie przycinamy pędów, na których znajdują się pąki kwiatowe na przyszły rok. Wiosną natomiast możemy wyciąć wszystkie uszkodzone przez mróz pędy, oraz wyciąć wszystkie cieńkie pędy które będą tylko osłabiać nie potrzebnie roślinę.
Przycinanie latem/jesienią
- Hydrangea macrophylla
Hydrangea arborescens
Hydrangea serrata
Hydrangea anomala
Hydrangea aspera
Hydrangea involucrata
Hydrangea petiolaris
Hydrangea integrifolia
Hydrangea longifolia
Hydrangea plicata
Hydrangea villosa
Hydrangea radiata
Hydrangea dichroa
Hydrangea cinerea
Hydrangea tomentosa
Hydrangea dollicaulis
Hydrangea formosa
Hydrangea gracilis
Hydrangea hirta
Hydrangea leiocarpa
Hydrangea mexicana
Hydrangea serratifolia
Hydrangea stanleyi
Hydrangea stellata
Hydrangea stylosa
Hydrangea lasiophylla
Hydrangea chungii
Hydrangea dielsii
Hydrangea rhynchocalyx
Hydrangea angustipetala
Hydrangea jelskii
Hydrangea kawakamii
Hydrangea charitopes
Hydrangea luteovenosa
Hydrangea mariesii
Hydrangea quelpartensis
Hydrangea sinensis
Hydrangea capitata
Hydrangea glomerata
Hydrangea hyugae
Hydrangea kiusiana
Hydrangea schizophragma
Hydrangea sargentiana
Hydrangea selodii
Hydrangea sichotensis
Hydrangea thunbergii
Hydrangea strigosa
Hydrangea matsumurae
Hydrangea australis
Hydrangea bretschneideri
Hydrangea caudatifolia
Hydrangea corymbifera
Hydrangea hirsuta
Hydrangea rupicola
Hydrangea kwangsiensis
Hydrangea kwangtungensis
Hydrangea kwanghuaensis
Hydrangea phyllodonta
Hydrangea anomala subsp. petiolaris
Hydrangea angustipetala subsp. radiata
Hydrangea involucrata var. acuminata
Hydrangea cinerea var. grisea
Hydrangea arborescens subsp. sterilis
Hydrangea heteromalla var. angustifolia
Uwaga
Ogólnie rzecz biorąc, przycinanie hortensji powinno być umiarkowane, aby zachować naturalny kształt rośliny i maksymalnie wykorzystać ich kwitnienie. Usuwaj stare, uschnięte pędy oraz te, które nie wydają pąków kwiatowych. Przycinaj pędy, które rosną wewnątrz krzewu, aby poprawić przepływ powietrza i światła. Należy pamiętać, że dokładność i ostrożność są kluczowe przy przycinaniu hortensji, aby uniknąć uszkodzeń i zapewnić zdrowy wzrost rośliny oraz obfite kwitnienie. Przed przystąpieniem do przycinania zawsze warto zapoznać się z konkretnymi zaleceniami dla danego gatunku hortensji (czasami odmiany), ponieważ mogą wymagać one nieco różnych podejść.

Przed zakupem tui należy dokładnie zastanowić się, czy jesteśmy w stanie spełnić ich wymagania. Aby nasz żywopłot z tui wyglądał pięknie i zdrowo, musimy stworzyć odpowiednie naturalne warunki. Dzięki właściwej pielęgnacji tuje odwdzięczą się wspaniałym wyglądem.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|