GLEBA
DLA TUI?
Sadzenie roślin to kluczowy moment w życiu każdej rośliny, który ma ogromny wpływ na przyszły rozwój i zdrowie. Jednym z kluczowych czynników, które decydują o sukcesie sadzenia, jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Warto zadbać o to z wyprzedzeniem, ponieważ korzyści płynące z dobrze przygotowanego podłoża są znaczące. W tym artykule omówię zalety takiego podejścia.
- Dobrze przygotowane podłoże to podstawa zdrowego wzrostu roślin. Odpowiednio nawożona i uprzednio przygotowana gleba dostarcza roślinom niezbędnych składników odżywczych, wody i tlenu. To zapewnia im optymalne warunki do zakorzenienia się i rozwijania się.
- Tuje, które są sadzone w odpowiednio przygotowanym podłożu, mają znacznie większą szansę na przetrwanie. Dostają lepszy start w życiu, co pomaga im radzić sobie z różnymi stresami środowiskowymi, takimi jak susza fizjologiczna czy ekstremalne temperatury.
- Przygotowane podłoże można dostosować do potrzeb fizjologicznych tui. Jeśli gleba w danym obszarze ma słaby drenaż lub jest zbyt przepuszczalna, można ją ulepszyć poprzez dodanie torfu, który poprawi przepływ wody, aby uniknąć problemów z zalewaniem korzeni lub okresowym przesychaniem.
- Korzystając z odpowiednio przygotowanego podłoża, można zmniejszyć ryzyko wystąpienia chorób grzybowych oraz ataków szkodników. Gleba może być przygotowana w taki sposób, aby tuje były bardziej odporne na te zagrożenia lub aby zapewnić roślinom lepszą ochronę.
- Odpowiednio przygotowane podłoże ułatwia późniejszą pielęgnację roślin. Korzenie są silniejsze, co pomaga roślinie w zdobywaniu wody i składników odżywczych, co z kolei zmniejsza konieczność intensywnej opieki.
Dobrze przygotowane podłoże to kluczowy czynnik wpływający na sukces sadzenia roślin. To inwestycja w przyszłość ogrodu, zapewniająca tui optymalne warunki wzrostu i zdrowia. Odpowiednio nawożone, dobrze przepuszczające i dostosowane do potrzeb rośliny podłoże pozwala cieszyć się pięknym ogrodem pełnym zdrowych tuj. Nie należy zaniedbywać tego ważnego kroku w procesie sadzenia roślin – korzyści z pewnością przewyższają wysiłek włożony w przygotowanie podłoża.
Wartość pH gleby oraz rodzaj gleby będzie odgrywał decydującą rolę w późniejszej pielęgnacji roślin. Dlatego warto przeczytać ten artykuł do końca, aby dowiedzieć się, dlaczego to takie ważne.
Cała tajemnica tui leży w jakości ziemi ogrodowej, wartości pH podłoża, oraz w jaki sposób i ile dostarczamy wody. Jeżeli przed posadzeniem tui zatroszczysz się o dobre przygotowanie podłoża, to przez następne sezony będzie trzeba jedynie uzupełniać wykorzystane przez rośliny składniki pokarmowe.
Tuje charakteryzują się płytkim systemem korzeniowym, preferującym gleby piaszczysto - gliniaste, żyzne i wilgotne o wartości pH 4,5-5,5 (ziemia kwaśna - lekko kwaśna).
I. WARTOŚĆ pH GLEBY
-
Za wysoka wartość pH gleby
-
Za niska wartość pH gleby
-
Rozwiązanie problemu z pH gleby
II. GWŁAŚCIWA ILOŚĆ TORFU
-
Tuje sadzone w glebie piaszczystej
-
Tuje sadzone w glebie ciężkiej (gliniastej)
III. BONUS - MOŻLIWE WARIANTY PRZYGOTOWANIA GLEBY
I. WARTOŚĆ pH. PODŁOŻA
Odczyn gleby to nic innego, jak jej wartość pH, czyli stopień stężenia jonów wodorowych do jonów wodorotlenowych. Ph gleby jest to miara kwasowości lub zasadowości gleby. Skala pH waha się od 0 do 14, przy czym 0 jest najbardziej kwaśne, a 14 najbardziej zasadowe. Neutralne pH to 7. To, jakie pH posiada dana gleba, predestynuje ją do uprawy konkretnej odmiany roślin. Ludzie często bagatelizują potrzeby fizjologiczne tui, np. właściwego pH gleby.
W naszej strefie klimatycznej tj. w Polsce i w Niemczech przeważają gleby kwaśne.
- Gleby kwaśne i bardzo kwaśne to ok. 50% gleb rolniczych.
- Gleby lekko kwaśne i obojętne to ok. 42%.
- Gleby zasadowe stanowią tylko ok. 8% wszystkich gleb rolnych.
Dlaczego tak jest
Przewagę gleb kwaśnych w naszej strefie klimatycznej w dużej skali tłumaczą opady przeważające nad parowaniem.
- Powoduje to przemywny lub okresowo przemywny typ gospodarki wodnej w glebach. Mimo iż znaczna część polodowcowych skał osadowych, zawierała węglan wapnia to długotrwałe przemywanie doprowadziło do ich odwapnienia (dekalcytacji / dekarbonatyzacji).
- Naturalnie występujący w powietrzu dwutlenek węgla reagując z wodą daje kwas węglowy, dlatego wartość pH czystego deszczu wynosi 5,6 - lekko kwaśny opad.
- Wpływ człowieka polegający na zakwaszeniu gleby, poprzez opady atmosferyczne w postaci kwaśnych deszczów, które zawierają związki siarki np.: SO2, SO3, H2SO4, H2S i inne, oraz nieodpowiednią gospodarkę rolną i leśną.
BAGATELIZOWANIE ODCZYNU GLEBY SPRAWIA, ŻE
Część ogrodniczych działań i nasze starania, pomimo odpowiedniej pielęgnacji i stosowania wszelkich zasad pielęgnacji, może nie przynieść określonych korzyści tak okazale jak byśmy tego chcieli. Ponieważ część składników odżywczych jest dostępna dla tui dopiero w momencie, gdy gleba posiada właściwą wartość pH.
Doświadczenie pokazuje, że tuje rozwijają się najlepiej na glebach kwaśnych-lekko kwaśnych, kiedy to mają one możliwość najlepszego przyswajania składników odżywczych. Wartość pH > 6 lub < 4,5 nie sprzyja prawidłowemu rozwojowi tuj.
- Przy zbyt wysokim pH gleby, np. na bogatych w wapń glebach wapiennych wystąpi u tui niedobór żelaza Fe. To stwierdzenie odnosi się do problemu znanego jako "chloroza żelazowa". Wapń w glebie może utrudnić roślinom pobieranie żelaza, co może prowadzić do niedoboru tego pierwiastka, co z kolei objawia się jako chloroza, czyli żółknięcie igieł. Rozwiązaniem tego problemu może być kwaszenie gleby lub stosowanie nawozów żelaznych (niestety zawsze tylko krótkotrwałe działanie).
- Przy zbyt niskim pH gleby utrudnione będzie pobieranie przez tuje magnezu Mg. Niskie pH gleby (kwasowe warunki) mogą wpływać na utrudnienie pobierania przez rośliny niektórych składników odżywczych, w tym np. magnezu.To może prowadzić do niedoboru magnezu u roślin, co może objawiać się różnymi problemami, takimi jak brązowienie igieł. W takim przypadku może być konieczne zwiększenie pH gleby, na przykład poprzez wapnowanie.
Fragment dla bardziej zaawansowanych ogrodników. Jednak polecam przeczytać każdemu, ponieważ zawarte w nim informację pomogą zrozumieć, dlaczego pH to bardzo ważna sprawa dla roślin i jakie to ma znaczenie DLA ICH ZDROWIA.
-
ZBYT WYSOKIE pH GLEBY
W zasadowej glebie żelazo występuje w postaci rozpuszczalnych związków, takich jak siarczan żelaza (FeSO4). Jednakże, nadmiar wapnia w glebie może utrudniać tui pobieranie żelaza. Wapń tworzy nierozpuszczalne związki z żelazem, takie jak węglan żelaza (FeCO3).
Zaburzenia w dostępie do żelaza (Fe) bezpośrednio wpływają na proces fotosyntezy w następujący sposób:
-
Żelazo jest niezbędnym składnikiem odżywczym dla roślin, ponieważ uczestniczy w wielu procesach metabolicznych, takich jak fotosynteza i synteza białek.
-
Żelazo jest niezbędne do syntezy chlorofilu, czyli zielonego barwnika, który pochłania światło słoneczne i umożliwia fotosyntezę.
W przypadku niedoboru żelaza synteza chlorofilu jest ograniczona, co prowadzi do chlorozy liści. Chloroza objawia się żółknięciem liści (igieł), które zaczynają wyglądać, jakby były poparzone słońcem.
Żelazo jest również niezbędne do transportu elektronów w procesie fotosyntezy. Elektrony są transportowane przez szereg enzymów, w których żelazo pełni funkcję kofaktora. W przypadku niedoboru żelaza transport elektronów jest ograniczony, co prowadzi do spadku wydajności fotosyntezy.
Żelazo jest również niezbędne do syntezy ATP, czyli związku chemicznego, który jest magazynowany przez rośliny jako źródło energii. W przypadku niedoboru żelaza synteza ATP jest ograniczona, co prowadzi do spadku energii dostępnej dla rośliny.
Ogólnie rzecz biorąc, niedobór żelaza może prowadzić do następujących zaburzeń w procesie fotosyntezy:
-
Ograniczona synteza chlorofilu
-
Ograniczony transport elektronów
-
Ograniczona synteza ATP
Aby zapobiec niedoborowi żelaza, należy tuje sadzić w glebie o wartości pH < 7 (zalecana wartość to 4,5 do 5,5). Problem ten rozwiązujemy, dodając torf kwaśny, podczas sadzenia tui. Zaznaczę tu, że problem ten niedoboru żelaza u tui nie wystąpi od razu, a będzie rozłożony w czasie. Kiedy liście (igły) będą jasnozielone, a następnie żółte to wystąpią pierwsze potencjalne problemy oraz ataki różnych form patogennych. Dobrym przykładem szybko widocznych oznak chorobowych wynikających z posadzenia roślin w glebie o nieodpowiednim pH są rośliny z rodziny wrzosowatych, które bardzo szybko chorują na chlorozę. Takimi roślinami są np.: rododendron, azalia, borówka amerykańska, wrzosy i inne.
Jeżeli tuje były posadzone w glebie o wysokim pH, to rozwiązaniem tego problemu może być zakwaszenie gleby lub stosowanie nawozów żelaznych. Można to zrobić poprzez stosowanie nawozów z żelazem lub poprzez dodawanie do gleby związków żelaza, takich jak chelaty żelaza. Niestety dostarczanie żelaza w ten sposób ma tylko krótkotrwałe działanie, ponieważ żelazo zawarte w nawozach starcza tylko na pewien czas. Przypomnę, że przy za wysokim pH podłoża tuje nie mogą pobrać żelaza bezpośrednio z gleby, pomimo dostępności żelaza w glebie.
-
ZBYT NISKIE pH GLEBY
Magnez jest niezbędnym składnikiem odżywczym dla roślin, ponieważ uczestniczy w wielu procesach metabolicznych, takich jak fotosynteza, synteza białek i wytwarzanie chlorofilu.
Magnez (Mg) jest niezbędnym składnikiem odżywczym dla fotosyntezy. Jest centralnym atomem w cząsteczce chlorofilu, zielonego barwnika, który pochłania światło słoneczne i umożliwia fotosyntezę. W przypadku niedoboru magnezu synteza chlorofilu jest ograniczona, co prowadzi do chlorozy liści. Chloroza objawia się żółknięciem liści, które zaczynają wyglądać, jakby były poparzone słońcem. Magnez jest również niezbędny do szeregu innych reakcji fotosyntezy, w tym:
Transport elektronów
Magnez pełni funkcję kofaktora w enzymach, które transportują elektrony w procesie fotosyntezy. W przypadku niedoboru magnezu transport elektronów jest ograniczony, co prowadzi do spadku wydajności fotosyntezy.
Synteza ATP
Magnez jest niezbędny do syntezy ATP, czyli związku chemicznego, który jest magazynowany przez rośliny jako źródło energii. W przypadku niedoboru magnezu synteza ATP jest ograniczona, co prowadzi do spadku energii dostępnej dla rośliny.
Stabilizacja błon komórkowych
Magnez pomaga w stabilizacji błon komórkowych, które są niezbędne do transportu składników odżywczych i wody w roślinie. W przypadku niedoboru magnezu błony komórkowe mogą ulec uszkodzeniu, co prowadzi do zaburzeń w transporcie składników odżywczych, w rezultacie zaburza metabolizm tui. Ogólnie rzecz biorąc, niedobór magnezu może prowadzić do następujących zaburzeń w procesie fotosyntezy:
-
Ograniczona synteza chlorofilu
-
Ograniczony transport elektronów
-
Ograniczona synteza ATP
-
Osłabienie błon komórkowych
Wszystkie te zaburzenia mogą prowadzić do zmniejszenia wydajności fotosyntezy, co może mieć negatywny wpływ na wzrost i rozwój tui.
Aby zapobiec niedoborowi magnezu, należy upewnić się, że tuje otrzymują wystarczającą ilość tego składnika odżywczego. Można to zrobić poprzez stosowanie nawozów z magnezem lub poprzez dodawanie do gleby związków magnezu, takich jak dolomit. Tuje nie są roślinami, które wymagają bardzo kwaśnego podłoża jak rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae), jednak jeżeli będą rosły w za kwaśnym środowisku, wystąpi u nich nie dobór magnezu. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe sadzenie tui w glebie z optymalnym dla nich pH mieszczącym się w granicach od 4,5 do 5,5. Dodam, że tak samo jak w przypadku żelaza stosowanie nawozów z dodatkową dawką magnezu jest rozwiązaniem krótkotrwałym, lecz czasem jedynym. Dlatego ważne jest sadzenie tuj we właściwy sposób, aby zapewnić im możliwość pobierania wszystkich pierwiastków.
-
ROZWIĄZANIE PROBLEMU Z pH GLEBY NA DWA SPOSOBY
-
SPOSÓB - dla roślin przed ich posadzeniem
Właściwe pH dla każdej rośliny jest indywidualne i nie stanowi żadnego problemu w środowisku naturalnym. Na jednych glebach występują jakieś rośliny przystosowane do danego typu gleb, a na innych glebach występują z kolei inne rośliny przystosowane do innych gleb. Rośliny takie noszą nazwę roślin 'wskaźnikowych'.
Przypomnę, że tuje occidentalis np. szmarag lub brabant nie są roślinami rodzimymi, a ich naturalne środowisko to Ameryka Północna. Największe skupiska tui occ. występują we wschodniej części Kanady (Rejonie Wielkich Jezior) i dalej na południe, w sąsiadującej północnej części USA, są to chłodne i wilgotne obszary nizinne, doliny rzek i mokradła.
W ogrodach bez sprawdzenia pH podłoża prędzej czy później wystąpią problemy z roślinami. Rozwiązaniem problemu jest właściwe posadzenie tuj, czyli wymieszanie torfu kwaśnego z rodzimym podłożem. Jak to zrobić opisałem w dalszej części tego artykułu.
-
SPOSÓB - dla roślin po ich posadzeniu
Z kolei rozwiązaniem dla roślin niewłaściwie posadzonych może być okresowe dostarczanie brakujących pierwiastków w formie nawozów lub zaszczepienie grzybów mikoryzowych. Grzyby przejmą rolę dostarczania brakujących pierwiastków, w ten sposób niwelując znaczenie wartości pH podłoża. Nie zawsze jednak zaszczepienie grzybni pomoże, ponieważ aby symbioza pomiędzy roślinami a grzybami była trwała, to grzyby również muszą mieć dogodne warunki do rozwoju.
Więcej o symbiozie opisałem w artykule Żywopłot usycha co zrobić, oraz w artykule Symbioza od Symbiom. W artykule Jak nie sadzić tui opisałem, jak nie wolno szczepić mikoryzy.
CZĘSTO SŁYSZĘ OD KLIENTÓW PYTANIA
Pytanie 1 - "Czy tuje gubią liście - igły?"
Odp.: Część igliwia pochodzi z wewnętrznych części roślin gdzie nie dochodzi światło słoneczne i naturalną rzeczą jest obumieranie igieł, inna część igieł jest wymieniana na nowe, tymi procesami nie powinniśmy się martwić.
Ze względu na skład chemiczny i właściwości strukturalne igliwie odgrywa istotną rolę w kształtowaniu warunków siedliskowych tui. Odpowiada w istotnym zakresie za obieg soli mineralnych, odgrywa ważną rolę w kształtowaniu struktury gleby poprzez poprawę jej właściwości higroskopijnych. Igliwie ma też istotny wpływ na kształtowanie organizmów żywych ('edafon') i rozwój grzybów, w tym grzybów odpowiadających za tworzenie sieci mikoryzowych.
Sieci mikoryzowe (ang. mycorrhizal networks, CMN – common mycorrhizal networks) jest to sieć połączeń pomiędzy roślinami z udziałem grzybów mikoryzowych. Strzępki grzybni umożliwiają wymianę szeregu substancji chemicznych pomiędzy sąsiadującymi roślinami. Przenoszą one np.: wodę, węgiel, azot oraz inne składniki odżywcze i minerały. Połączenie różnorodnych roślin przez strzępki grzybów ułatwia im przetrwanie i wzrost, zapewniając grupie wspólną stabilność w zmieniających się warunkach środowiska.
O grzybach mikoryzowych (nasze ceny szczepionek 'Symbivit'), opisałem w artykułach Żywopłot usycha - co zrobić oraz Symbioza od Symbiom.
Igliwie zawiera zwykle ok. 3 do 5% soli mineralnych, w tym m.in. żelazo, wapń, miedź, fosfor, kobalt, mangan. Spośród składników pokarmowych igliwie zawiera ok. 7% cukrów prostych, 10% białek i 7% tłuszczy. Igliwie bogate jest w witaminy – w 100 g masy zawiera ich do kilkunastu razy więcej niż miąższ cytryny, tj. od 150 do 500 mg. Igliwie zawiera między innymi karoteny, witaminy E, K, P. Zawiera również substancje żywiczne, fitoncydy, glikozydy i inne.
Ciekawostka.
Igliwie jest 30-krotnie bardziej zasobne w sole mineralne od tkanek zdrewniałych drzew.
A zatem częstym błędem jest niepotrzebne usuwanie igliwia, powoduje to zubożenie siedliska, postępujemy tak tylko wtedy, jeżeli tuje zostały zaatakowane przez choroby grzybowe.
Pytanie 2 - "Posadziłem(am) tuje i nic nie robiłem(am), a są piękne i zdrowe - dlaczego?"
Odp.: Ludzie nie zdają sobie sprawy z faktu, że mieszkając poza miastem często gleba na ich działkach jest kwaśna lub lekko kwaśna, zapominają jednak, że mają problemy z innymi roślinami, które nie preferują kwaśnych gleb.
Sytuacja zmienia się gdy budujemy nowy dom, ponieważ cała wierzchnia warstwa gleby zostaje wywieziona. Zakupiona nowa ziemia jest najczęściej o wartości pH > 6=7 (gleba neutralna), ponieważ większość roślin preferuje takie gleby.
Z ekonomicznego punktu widzenia takie rozwiązanie jest najtańsze, bo taniej jest wymienić, tylko część gleby pod rośliny kwasolubne, roślin preferujących ziemię kwaśną jak iglaki jest stosunkowo mało. Więcej na ten temat proszę tutaj - Rośliny dla gleb kwaśnych.
Pytanie 3 - "Czy tuje posadzone w glebie o wartości pH > 6 dadzą sobie radę?"
Odp.: Do pewnego stopnia tak, ponieważ z czasem wartość pH gleby będzie się zmieniać, mianowicie pH gleby bardzo powoli będzie wracać do pierwotnego, dodam że większość gleb w naszej strefie klimatycznej jest glebami o odczynie lekko kwaśnym. Pamiętajmy o tym, że zmiany te będą zachodzić bardzo powoli i bez gwarancji, że gleba samoistnie uzyska właściwe pH, natomiast tuje zamiast wyglądać na zdrowe i szybko rosnąć będą chorowały i stracą na przyroście.
METODY BADANIA pH GLEBY
Do oceny pH. stosuje się dwie metody:
- Potencjometryczną przy użyciu elektrycznych mierników pH.
- Kalorymetryczną przy użyciu wskaźników, takich jak papierki lakmusowe.
Najtańszą metodą są niewątpliwie PASKI LAKMUSOWE dostępne w każdej aptece. Więcej na temat pH podłoża opisałem w artykule Ziemia ogrodowa.
Posiadamy w sprzedaży torf kwaśny o wartości pH 3,5-4,5 dla tuj i innych roślin kwasolubnych. Torf posiada łatwość magazynowania wody, zapewnia dużą przestrzeń powietrzną w obrębie bryły korzeniowej, wszystko to za sprawa odpowiednio dobranych i zmieszanych składników.
II. WŁAŚCIWA ILOŚĆ TORFU
Wartość pH gleby to jedno, a czy gleba posiada właściwość magazynowania wody to co innego.
Krótko, o występowaniu tuj w naturalnym środowisku
W Niemczech i w Polsce tuje nie występują w naturalnym środowisku, przyczyna takiego stany rzeczy jest prosta. Klimat w Europie jest stosunkowo suchy, a gleby tu występujące w przeważającej części są mocno przepuszczalne, co powoduje, że tuje, które potrzebują gleb wilgotnych nie są w stanie egzystować w takim środowisku.
KRÓTKO O NASZYCH PLANTACJACH - TUJE ROSNĄ NA GLEBACH
- Glina piaszczysta i piasek gliniasty
- Ziemią gliniasta lub lessowo-torfowa
Plantacje na takich glebach nie są dziełem przypadku a starannie przemyślanych decyzji. Na glebach typowo piaskowych - przepuszczalnych podlewanie tuj jest wysoce kosztowne. Najlepszymi niewątpliwie glebami dla tuj są gleby gliniaste i lessowo-torfowe.
Dzieję się tak ponieważ gleby te mają bardzo dużą skłonność do magazynowania wody. Tuje najlepiej rosną w glebie o strukturze gruzełkowatej, której elementy powiązane są w grudki (lepiszczem jest między innymi próchnica). Dzięki takiej budowie gleba jest dobrze natleniona, zatrzymuje też dostateczną ilość wody.
Dalej idąc tym tropem chcę powiedzieć, że kupując u nas rośliny dostają Państwo cząstkę ziemi zapakowaną w postaci balotu. Ale proszę nie myśleć że to wystarczy - bo tak nie będzie!
Najczęściej tuje są sadzone w naszych ogrodach w ziemi piaszczystej, lekkiej lub w ziemi ciężkiej - gliniastej
-
SADZENIE TUI W ZIEMI PIASZCZYSTEJ - LEKKIEJ
Z uwagi na fakt ocieplenia klimatu, zapotrzebowanie na wodę roślin zimozielonych takich jak tuje wzrasta z roku na rok. Tuje sadzone w ziemi lekkiej, piaszczystej sprawiać będą "olbrzymie" problemy pielęgnacyjne.
Pytanie od klienta: " Moja ziemia w ogrodzie to gleba piaszczysta i co teraz?"
- Moja odp. Na glebach przepuszczalnych uprawianie roślin takich jak tuje, bez zastosowania torfu skazane jest w zasadzie na niepowodzenie. Trudności związane z dostarczeniem odpowiedniej ilości wody na takich glebach są prawie nie do pokonania. Gleba taka jest dobrze napowietrzona oraz szybko się nagrzewa, ale niestety jest bardzo przepuszczalna.
Woda szybko spływa do głębszych warstw, wypłukując składniki pokarmowe, które stają się niedostępne dla korzeni roślin. Dodatkowo gleba taka łatwo wysycha i zamienia się w pył! Poprawa gleby piaszczystej polega na zwiększeniu jej chłonności, czyli zdolności gromadzenia wody i substancji odżywczych.
Możemy to osiągnąć dodając podczas sadzenia torf
WARTO WIEDZIEĆ CO TO JEST TORF
Torf to naturalne podłoże, które powstało z częściowo rozłożonych roślin. Pozyskuje się go ze złóż torfowych, a jest szczególnie cenny ze względu na swoje dobroczynne właściwości w ogrodnictwie:
- Torf oprawia strukturę gleby.
- Torf posiada łatwość magazynowania wody.
- Torf zapewnia dużą przestrzeń powietrzną w obrębie bryły korzeniowej.
TORF ZAWARTY W ZIEMI DLA IGLAKÓW
Torf wysoki – powstaje na obszarach wody stojącej o ograniczonej zawartości składników pokarmowych, torf ten ma kwaśny odczyn pH. 3,5–4,5
Podłoże, którym obsypujemy balot/ bryłę powinno być jednorodne (homogeniczne) w całym przekroju. Nie zaleca się warstwowego wypełniania dołu, jednorodność w całym przekroju zapewnia równomierny rozwój korzeni, oraz przeciwdziała tworzeniu się warstwy izolującej.
Ważna dygresja
Jeżeli torf kwaśny (torf wysoki) nie jest dostępny, to mam na to radę. W czasie sadzenia tuj możemy użyć innego torfu, a mianowicie torfu niskiego. Porada ta będzie słuszna tylko wtedy jeżeli po posadzeniu tuje zostaną za ściółkowane korą sosnową. Kora sosnowa ma właściwości zakwaszające glebę, spowoduje to zakwaszenie podłoża.
ZALECANA ILOŚĆ TORFU NIE ZALEŻY OD WIELKOŚCI SADZONYCH ROŚLIN
Już zawczasu musimy zatroszczyć się o płytki system korzeniowy tui, aby w przyszłości rośliny miały wystarczająca ilość wody i powietrza. Małe rośliny potrzebują stosunkowo małe ilości wody, jednak z czasem będzie się to zmieniało, ponieważ transpiracja z zielonej masy będzie rosła proporcjonalnie do ich wzrostu.
Zalecana ilość torfu, jaką należy wymieszać z rodzimym podłożem, nie zależy od wielkości kupowanych roślin, tylko od wielkości systemu korzeniowego, jaki osiągną rośliny w przyszłości. Idealnym rozwiązaniem byłaby wymiana całej gleby na obszarze 1 m w głąb oraz 1 m wszerz -:).
Zakładając, że korzenie osiągną kiedyś właśnie głębokość oraz szerokość ok. 1 m to w żywopłocie każda roślina będzie potrzebowała ok. 1 m³ podłoża. Pamiętać należy, że głębokość 40 cm, na jaką kopie się rów i sadzi tuje jest tylko pół środkiem do prawidłowego posadzenia roślin.
Jest tak dlatego, ponieważ wykopanie rowu 1 m x 1 m i wymiana całej gleby wiązałaby się z ogromnym wysiłkiem i kosztami, z ekonomicznego punktu takie rozwiązanie byłoby bezzasadne.
"Tak więc ile torfu potrzeba gdy sadzimy tuje?"
Moja odpowiedź: Zalecana ilość torfu to 50 L na 1 tuje.
Drugie pytanie: "A dlaczego 50 Litrów na 1 tuje?"
Moja odpowiedź: Więcej torfu zawsze będzie lepiej, ale 50 L na jedną roślinę to minimum.
1 m³ to nic innego jak objętość korzeni dorosłej tui, która równa się 1000 Litrów gleby. Mieszając torf, w proporcji 1:1 otrzymamy na odcinku 1 m rowu 200 litrów bardzo dobrej jakościowo gleby dla tuj. Nie jest to rozwiązanie idealne, jednak wprowadzając taką ilość torfu do podłoża i przy odpowiedniej pielęgnacji dostarczymy roślinom właściwą ilość wody oraz powietrza.
Dodatkowa korzyść. W przyszłości jeżeli zostanie zaszczepiona mikoryza, to stworzone warunki wodnopowietrzne w glebie będą na poziomie wystarczającym do utworzenia sieci mikoryzowych.
-
SADZENIE TUI W ZIEMI GLINIASTEJ - CIĘŻKIEJ
Ze względu na swe właściwości torf jest niezbędny również, kiedy sadzimy tuje na glebach gliniastych.
Pytanie od klienta: "Jeżeli w naszym ogrodzie jest gleba ciężka - gliniasta, to czy będzie ona odpowiednia dla tuj"
Moja odp. Tak i nie.
Ziemia gliniasta potrzebuje z naszej strony korekty, aby stać się podłożem, dla tuj. Korekta ta polega na poprawieniu jej struktury, szczegóły poniżej.
Warto wiedzieć
Wyróżniamy kilka podtypów gleb gliniastych np.:glina piaszczysta, glina lekka, glina piaszczysto-ilasta, glina zwykła, glina pylasto-ilasta i glina ilasta.
Pamiętajmy o tym, że choć tuje preferują gleby wilgotne, to do prawidłowego rozwoju całej rośliny system korzeniowy potrzebuje również powietrza! Tuje nie są roślinami bagiennymi, a ich system korzeniowy nie został wyposażone przez naturę w aparaty oddechowe.
Rośliny są w stanie wytrzymać zalegającą wodę do ok. dwóch tygodni, jednak po tym czasie zalegająca woda doprowadzi do uduszenia korzeni, a w następstwie do uschnięcia całej rośliny. Dzieję się tak ponieważ, gleba gliniasta składa się z małych i gęsto zbitych cząsteczek glebowych o dużej zawartość łatwo pęczniejących koloidów, co zwiększa spoistość i lepkość, ale zmniejsza za to przepuszczalność powietrza i wody.
Ziemia gliniasta nagrzewa się bardzo powoli, w przeważającej części roku podłoże to jest bardzo zimne, oraz bardzo twarde co ma również istotny wpływ na obniżenie tempa wzrostu całej rośliny. Tuje zdecydowanie lepiej rosną w glebie o strukturze gruzełkowatej, bardziej przepuszczalnej - bardziej "pulchnej".
Rozwiązanie problemu
Ziemia gliniasta potrzebuje z naszej strony pewnej korekty, aby stać się idealnym podłożem dla tui. Korekta ta polega na poprawieniu jej struktury poprzez rozluźnienie jej budowy, efekt ten możemy uzyskać przez dodanie torfu, który ją spulchni. W efekcie tuje nie będą narażone na długo trwały stres polegający na zalewaniu korzeni, a torf poprzez swą budowę doprowadzi powietrze do korzeni co zapobiegnie ich gniciu.
Zalecana ilość
Należy wymieszać część mineralną z organiczną w proporcjach 2:1. W praktyce na 1m rowu o wymiarach 40cm x 40cm - dodajemy 80L torfu.
"Dlaczego trzeba wymieszać torf kwaśny z rodzimym podłożem?"
Po pierwsze
Tuje potrzebują gleb o odczynie 4,5-5,5, wtedy mają najlepszą możliwość do pobierania składników pokarmowych. Torf kwaśny o odczynie 3,5-4,5 jest zbyt kwaśny dla tuj. Przy za kwaśnym podłożu, mimo występowania magnezu (Mg) w glebie, wystąpi jego niedobór.
.
Po drugie
Torf mieszamy z podłożem rodzimym, aby zapobiec tworzeniu się warstwy izolującej. W ten sposób woda nie będzie zalegała w obszarze korzeni, co może powodować ich gnicie. Dodatkowo płytkie korzenie tui będą miały wodę w górnej warstwie podłoża.
REASUMUJĄC: Dobór odpowiedniego podłoża jest tak samo ważny jak nawóz, który chroni i wzmacnia rośliny. Posiadamy w sprzedaży ZIEMIĘ DLA IGLAKÓW, która zawiera TORF o wartości pH. 3,5-4,5. Więcej informacji na temat Torfu kwaśnego i rodzaju gleb znajdą Państwo w artykule Ziemia ogrodowa.
Aby zapewnić jeszcze lepsze warunki dla rozwoju tuj zaleca się zaszczepienie mikoryzy. Mikoryza jest to symbioza grzybów z roślinami, przynosi obopólne korzyści.
Korzyści płynące z zaszczepienia grzybów mikoryzowych, o to nie które z nich np.:
- Lepszy i bardziej wyrównany wzrost roślin.
- Zwiększona odporność na suszę.
- Odporność na niektóre patogeny glebowe i choroby.
- Zdrowy i gęstszy system korzeniowy, zdolny do pobierania większej ilości składników pokarmowych.
- Obniżenie wymagań pokarmowych.
- Zmniejszenie stresu podczas przesadzania.
- Stabilizacja podłoża, agregacja gleby i poprawa jej żyzności.
Korzyści płynących z symbiozy grzybów z roślinami jest znacznie więcej, najważniejsze jednak dla nas jest to, że rośliny nie wymagają częstego nawożenia i podlewania, ponieważ ci mali przyjaciele wykonują dla nas ciężką pracę.
W miejscach takich jak ogrody naturalnych grzybów mikoryzowych jest mało, dlatego konieczne jest ich sztuczne zaszczepienie. Robimy to tylko raz w życiu każdej rośliny! Sadząc tuje należy zawsze wymieszać glebę rodzimą z torfem, niezależnie od rodzaju gleby, w której będziemy sadzić tuje, ponieważ mikoryza to wspaniały sprzymierzeniec każdego ogrodnika, jednak pamiętajmy że grzyby również mają swe wymagania, dlatego aby symbioza pomiędzy tujami a grzybami była trwała to sadzimy tuje zawsze z torfem.
Więcej o mikoryzie (ceny szczepionek) opisałem w artykule Żywopłot usycha - co zrobić oraz w artykule Symbioza od Symbiom.
WAŻNE!
Dla kupujących u nas tuje oraz inne rośliny, które potrzebują kwaśnego podłoża mamy w ofercie. Torf kwaśny w SPECJALNEJ OFERCIE RABATOWEJ! tylko 5,60 Euro za 50L (worek).
III. BONUS - MOŻLIWE WARIANTY PRZYGOTOWANIA GLEBY PODCZAS SADZENIA TUJ
Czyli od najtańszego do najdroższego
Powyżej opisałem unikatowe właściwości torfu oraz dlaczego tuje go potrzebują. Teraz opiszę kilka możliwych wariantów sadzenia. Jest to fragment artykułu dla bardziej zaawansowanych ogrodników, aby lepiej zrozumieć proszę najpierw zaznajomić się z tymi artykułami:
- Kompost-jak działa opisałem w artykułach Nawozy oraz Jak nie sadzić tuj
- Superabsorbent np. hydrożel-jak działa opisałem w artykule Dodatki poprawiające glebę
- Mikoryza-jakie korzyści płyną z symbiozy opisałem w artykule Żywopłot usycha-co zrobić
Pamiętajmy, że ziemia w ogrodzie oraz torf to podstawowe i niezmienne składniki potrzebne do sadzenia tuj. W każdym z poniżej opisanym przypadku powinniśmy do przygotowywanego podłoża dodać również nawóz organiczny np. 'Hornspäne (mączka rogowa), reszta składników to tylko dodatki mniej lub bardziej potrzebne.
Przygotowanie podłoża na kilka sposobów, od najtańszego do najdroższego
- Ziemia z ogrodu + torf = OK.
Przy zachowaniu odpowiedniej proporcji podczas dodawania torfu do ziemi osiągniemy idealną mieszankę odpowiednią dla tuj.
Tak przygotowana gleba do sadzenia jest najtańszym rozwiązaniem.
- Ziemia z ogrodu + torf + kompost = OK.
Możemy w trakcie przygotowywania do podłoża dodać kompost.
Traktujmy kompost tylko jako dodatek na krótki czas, ponieważ jego czas rozkładu to średnio 3.-5 lat.
- Ziemia z ogrodu + torf + superabsorbent (Plantasorb) = OK.
Możemy w trakcie przygotowywania do podłoża dodać hydrożel.
Traktujmy superabsorbent tylko jako dodatek na krótki czas, ponieważ jego czas rozkładu to średnio 5 lat.
- Ziemia z ogrodu + torf + mikoryza (Symbivit) = OK.
Możemy w trakcie przygotowywania do podłoża dodać mikoryzę.
Symbioza grzybów mikoryzowych z tujami jako stymulator wzrostu zawsze pomaga.
- Ziemia z ogrodu + torf + superabsorbent (hydrożel) + kompost = OK.
Możemy w trakcie przygotowywania do podłoża dodać hydrożel z kompostem.
Traktujmy oba te ulepszacze tylko jako dodatki na krótki czas, ponieważ ich czas rozkładu to średnio 3.-5 lat.
- Ziemia z ogrodu + torf + mikoryza + kompost = OK.
Możemy w trakcie przygotowywania do podłoża dodać mikoryzę z kompostem.
To najlepszy sposób na przygotowanie podłoża podczas sadzenia tui.
Mikoryza będzie wspomagała roślinę a kompost dostarczy związki organiczne.
- Ziemia z ogrodu + torf + mikoryza + superabsorbent (hydrożel) = OK.
To najdroższy sposób na przygotowanie podłoża podczas sadzenia tuj.
Mikoryza będzie wspomagała roślinę, a kompost dostarczy związki organiczne.
Dodatkowo hydrożel poprawi stosunki wodno-powietrzne w glebie.
Wymiana podłoża pomoże w utrzymaniu wilgoci, ale bardzo ważną rzeczą jest aby zrozumieć, że woda w podłożu nie bierze się znikąd!
Opady atmosferyczne nie są wystarczającym źródłem wody i po naszej stronie leży PODLEWANIE!
Jak prawidłowo podlewać tuje, opisałem w artykule Jak podlewać tuje.
Nasze tuje pochodzą wyłącznie z profesjonalnych plantacji ✔, są zahartowane ✔ i regularnie podlewane ✔. Podlegają zrównoważonemu nawożeniu ✔, dostosowanemu do ich potrzeb, oraz są regularnie pielęgnowane w sposób profilaktyczny pod kątem szkodników ✔ i chorób grzybowych ✔. Proszę dokładnie zapoznać się ze wszystkimi informacjami i radami, ponieważ dobra wiedza pozwala uniknąć wielu błędów podczas sadzenia.
Przed zakupem tui należy dokładnie zastanowić się, czy jesteśmy w stanie spełnić ich wymagania. Aby nasz żywopłot z tui wyglądał pięknie i zdrowo, musimy stworzyć odpowiednie naturalne warunki. Dzięki właściwej pielęgnacji tuje odwdzięczą się wspaniałym wyglądem.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
